بلیچینگ چیست؟
اغلب افراد از تیره و زردرنگ شدن دندان‌ایشان ناراحت بوده و به دنبال راهی هستند تا بتوانند دندانهایی سفید و لبخندی روشن‌تر داشته باشند.
یکی از روشهای سفیدکردن دندان که در دندانپزشکی‌ها انجام می‌شود، بلیچینگ دندان است. با استفاده از بلیچینگ می‌توان رنگ دندان بیمار را تغییر داده و در زیبایی و بهبود طرح لبخند دندانها نیز مؤثر بود.
اغلب برای سفید کردن دندان از مواد سفیدکننده مبتنی بر پراکسید استفاده می‌شود. اگر درصد پراکسید در محلول سفیدکننده بیشتر باشد باید مدت‌زمان کمتری روی دندان باقی بماند.
یکی از روشهای سفیدکردن دندان که در دندانپزشکی‌ها انجام می‌شود، بلیچینگ دندان است. با استفاده از بلیچینگ می‌توان رنگ دندان بیمار را تغییر داده و در زیبایی و بهبود طرح لبخند دندانها نیز مؤثر بود.
اغلب برای سفید کردن دندان از مواد سفیدکننده مبتنی بر پراکسید استفاده می‌شود. اگر درصد پراکسید در محلول سفیدکننده بیشتر باشد باید مدت‌زمان کمتری روی دندان باقی بماند.
نگه‌داشتن طولانی‌مدت ژل سفیدکننده بروی دندان، سبب از بین رفتن دندان شده و حساسیتهای دندانی را افزایش می‌دهد.
روشهای مختلفی برای سفید کردن دندان وجود دارد بنابراین مهم‌ترین نکته در خصوص سفید کردن و بلیچینگ دندان این است که ابتدا باید علت بدرنگ شدن دندانها تشخیص داده‌شده و سپس یک روش درمانی مناسب برای آن انتخاب شود.
برخی از تغییر رنگ دندانها با روش بلیچینگ قابل‌درمان نیست بنابراین باید از سایر روش‌ای درمانی همچون لمینت استفاده شود. در ادامه در مورد بلیچینگ دندان و مزایا و معایب آن صحبت خواهد شد.
سرفصلهای عنوان‌شده در این مقاله عبارت‌اند از:
• علت تغییر رنگ دندانها
• بلیچینگ دندان و روشهای آن
• مزایا و معایب بلیچینگ دندان
علت تغییر رنگ دندانها
مسواک زدن منظم و کشیدن نخ دندان از روشهای ساده‌ای است که هرروزه برای حفظ دندانها، و سفید و سالم نگه‌داشتن آنها انجام می‌دهیم.
بااینحال ممکن است به مرور زمان و با افزایش سن رنگ دندانها تغییر کند. رنگ‌دانه‌های موجود در خوراکی‌های مصرف‌شده به ساختار لوله‌ای شکل مینای دندان نفوذ کرده و سبب تغییر رنگ مواد معدنی عاج دندان می‌شود که درنتیجه‌ی آن رنگ دندانها زرد می‌شود.
دلایل زیادی سبب زردی و بدرنگ شدن رنگ دندانها می‌شود که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
روشهای مختلفی برای سفید کردن دندان وجود دارد بنابراین مهم‌ترین نکته در خصوص سفید کردن و بلیچینگ دندان این است که ابتدا باید علت بدرنگ شدن دندانها تشخیص داده‌شده و سپس یک روش درمانی مناسب برای آن انتخاب شود.
برخی از تغییر رنگ دندانها با روش بلیچینگ قابل‌درمان نیست بنابراین باید از سایر روش‌ای درمانی همچون لمینت استفاده شود. در ادامه در مورد بلیچینگ دندان و مزایا و معایب آن صحبت خواهد شد.
سرفصلهای عنوان‌شده در این مقاله عبارت‌اند از:
• علت تغییر رنگ دندانها
• بلیچینگ دندان و روشهای آن
• مزایا و معایب بلیچینگ دندان
علت تغییر رنگ دندانها
مسواک زدن منظم و کشیدن نخ دندان از روشهای ساده‌ای است که هرروزه برای حفظ دندانها، و سفید و سالم نگه‌داشتن آنها انجام می‌دهیم.
بااینحال ممکن است به مرور زمان و با افزایش سن رنگ دندانها تغییر کند. رنگ‌دانه‌های موجود در خوراکی‌های مصرف‌شده به ساختار لوله‌ای شکل مینای دندان نفوذ کرده و سبب تغییر رنگ مواد معدنی عاج دندان می‌شود که درنتیجه‌ی آن رنگ دندانها زرد می‌شود.
دلایل زیادی سبب زردی و بدرنگ شدن رنگ دندانها می‌شود که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
غذا و نوشیدنی‌ها: قهوه، چایی و نوشیدنی های رنگی چون نوشابه
از اصلی‌ترین مجرمین تغییر رنگ دندانها هستند. رنگ‌دانه‌های شدید به نام کروموژنز، سفیدی دندان را تحت تأثیر قرار داده و به قسمت بیرونی دندان یعنی مینای دندان متصل می‌شوند.
• مصرف تنباکو: دو ماده شیمیایی موجود در توتون به نام نیکوتین و قطران، لکه‌های تیره‌رنگی بروی دندان ایجاد می‌کنند. قطران به‌طور طبیعی تیره‌رنگ است. نیکوتین تا زمانی که با اکسیژن مخلوط نشود بی‌رنگ است اما بعد از ترکیب با اکسیژن به یک ماده زردرنگ تبدیل می‌شود.
• سن: در زیر پوسته بیرونی و سفیدرنگ دندان (مینای دندان) یک ناحیه نرمتر به نام عاج دندان وجود دارد. باگذشت زمان لایه خارجی مینای دندان با مسواک زدن نازک‌تر شده و لایه زردرنگ عاج پدیدار می‌شود.
• زخم: زخم‌ها و آفتهایی که در دهان ایجاد می‌شوند می‌توانند سبب تغییر رنگ دندان شوند زیرا دندان در مقابل آسیبهایی که لایه‌های تیره زیر مینای دندان (یعنی عاجها) را نمایان می‌کند، واکنش نشان می‌دهد.
• داروها: تیره شدن دندانها می‌تواند یک عارضه جانبی از آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای ضدافسردگی و داروهای فشارخون بالا باشد. کودکانی (منظور نوزادان در رحم مادر و کودکان) که در معرض آنتی‌بیوتیکهایی مانند تتراسیکلین و داکسی سایکلین قرارگرفته‌اند، زمانی که دندانهایشان در حال شکل‌گیری است و یا در زمان بلوغ، دندان‌ایشان تغییر رنگ می‌دهد.
زخم‌ها و آفتهایی که در دهان ایجاد می‌شوند می‌توانند سبب تغییر رنگ دندان شوند زیرا دندان در مقابل آسیبهایی که لایه‌های تیره زیر مینای دندان (یعنی عاجها) را نمایان می‌کند، واکنش نشان می‌دهد.
بلیچینگ دندان و روشهای آن
بلیچینگ یکی از روشهای درمانی مورداستفاده در دندان‌پزشکی زیبایی است که به کمک آن می‌توان رنگ‌دانه‌های بدرنگی که به‌مرورزمان سبب تغییر رنگ دندان شده‌اند را از روی دندان پاک کرد.
بلیچینگ می‌تواند بدرنگی‌های ژنتیکی را نیز برطرف کند اما قادر به تغییر رنگ دندانهای روکش شده و همین‌طور روکشهای ایمپلنت دندان نخواهد بود.
اصلی‌ترین ماده مورداستفاده برای سفیدکردن دندان پراکسید هیدروژن است که سبب اکسید شدن رنگهای رسوب شده بین هرمهای مینای دندان شده و آنها را از بین میبرد.
ماده سفیدکننده‌ای که در بلیچینگ مورداستفاده قرار می‌گیرد در نواحی تحتانی مینا و عاج دندان نفوذ کرده و موجب رفع رنگ‌دانه‌ها و درنتیجه سفیدی و روشن‌تر شدن دندانها می‌شود.
• مصرف تنباکو: دو ماده شیمیایی موجود در توتون به نام نیکوتین و قطران، لکه‌های تیره‌رنگی بروی دندان ایجاد می‌کنند. قطران به‌طور طبیعی تیره‌رنگ است. نیکوتین تا زمانی که با اکسیژن مخلوط نشود بی‌رنگ است اما بعد از ترکیب با اکسیژن به یک ماده زردرنگ تبدیل می‌شود.
• سن: در زیر پوسته بیرونی و سفیدرنگ دندان (مینای دندان) یک ناحیه نرمتر به نام عاج دندان وجود دارد. باگذشت زمان لایه خارجی مینای دندان با مسواک زدن نازک‌تر شده و لایه زردرنگ عاج پدیدار می‌شود.
• زخم: زخم‌ها و آفتهایی که در دهان ایجاد می‌شوند می‌توانند سبب تغییر رنگ دندان شوند زیرا دندان در مقابل آسیبهایی که لایه‌های تیره زیر مینای دندان (یعنی عاجها) را نمایان می‌کند، واکنش نشان می‌دهد.
• داروها: تیره شدن دندانها می‌تواند یک عارضه جانبی از آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای ضدافسردگی و داروهای فشارخون بالا باشد. کودکانی (منظور نوزادان در رحم مادر و کودکان) که در معرض آنتی‌بیوتیکهایی مانند تتراسیکلین و داکسی سایکلین قرارگرفته‌اند، زمانی که دندانهایشان در حال شکل‌گیری است و یا در زمان بلوغ، دندان‌ایشان تغییر رنگ می‌دهد.
زخم‌ها و آفتهایی که در دهان ایجاد می‌شوند می‌توانند سبب تغییر رنگ دندان شوند زیرا دندان در مقابل آسیبهایی که لایه‌های تیره زیر مینای دندان (یعنی عاجها) را نمایان می‌کند، واکنش نشان می‌دهد.
بلیچینگ دندان و روشهای آن
بلیچینگ یکی از روشهای درمانی مورداستفاده در دندان‌پزشکی زیبایی است که به کمک آن می‌توان رنگ‌دانه‌های بدرنگی که به‌مرورزمان سبب تغییر رنگ دندان شده‌اند را از روی دندان پاک کرد.
بلیچینگ می‌تواند بدرنگی‌های ژنتیکی را نیز برطرف کند اما قادر به تغییر رنگ دندانهای روکش شده و همین‌طور روکشهای ایمپلنت دندان نخواهد بود.
اصلی‌ترین ماده مورداستفاده برای سفیدکردن دندان پراکسید هیدروژن است که سبب اکسید شدن رنگهای رسوب شده بین هرمهای مینای دندان شده و آنها را از بین میبرد.
ماده سفیدکننده‌ای که در بلیچینگ مورداستفاده قرار می‌گیرد در نواحی تحتانی مینا و عاج دندان نفوذ کرده و موجب رفع رنگ‌دانه‌ها و درنتیجه سفیدی و روشن‌تر شدن دندانها می‌شود.
بین بلیچینگ و سفید کردن دندان تفاوت وجود دارد. سفید کردن دندان فرایندی است که با از بین بردن لکه‌های موجود در سطح دندان، رنگ طبیعی دندان را برمی‌گرداند.
سفیدکننده‌ها مواد تمیزکننده‌ای هستند که در بعضی خمیردندانها و دهان‌شویه‌ها نیز یافت می‌شوند. اما بلیچینگ به سفیدکردن دندان فراتر از رنگ طبیعی آن اشاره دارد.
مواد فعال پراکسید هیدروژن و پراکسید کربامید مواد سفیدکننده‌ای هستند که اغلب در پروسه‌های بلیچینگ دندان مورداستفاده قرار می‌گیرند.
زمانیکه صحبت از بلیچینگ دندان می‌شود همواره دو گزینه موردتوجه خواهد بود: بلیچینگ دندان درخانه و بلیچینگ دندان در مطب، که درواقع دو روش شناخته شده بلیچینگ دندان می‌باشند.
1. بلیچینگ در خانه: در جلسه اول مراجعه بیمار به دندان‌پزشکی، دندانپزشک از فک بالا و پایین وی قالب گرفته و در جلسه بعد یک جفت قالب شفاف به بیمار تحویل می‌دهد. به‌اندازه میزان موادی که برای سفید کردن دندان بیمار لازم است، بین دندانها و قالب فضا تعبیه می‌شود. در این جلسه ماده لازم جهت بلیچینگ به بیمار داده می‌شود. میزان غلظت پراکسید هیدروژن در این روش 3 تا 20 درصد است. این روش عوارضی نظیر بروز حساسیتهای دندانی را به دنبال دارد.
2. بلیچینگ در مطب: در این روش از پراکسیدهیدروژن با غلظت بیشتری حدود 15 تا 43 درصد استفاده‌شده و لثه‌ها نیز با استفاده از مواد مخصوص محافظت می‌شوند. ماده مؤثر برخی از سفیدکننده‌های مورداستفاده در این روش به‌صورت شیمیایی یعنی به کمک نور یا گرما فعال می‌شوند.
سفیدکردن دندان فرایندی است که با از بین بردن لکه‌های موجود در سطح دندان، رنگ طبیعی دندان را برمی‌گرداند. . اما بلیچینگ به سفیدکردن دندان فراتر از رنگ طبیعی آن اشاره دارد.
بطورکلی برای سفیدتر شدن دندانها باید از راه‌حل‌های قوی‌تری بهره برد بااینحال هرچه درصد پراکسید هیدروژن در محلول سفیدکننده بیشتر باشد باید مدت‌زمان ماندن آن بروی دندان کوتاه‌تر گردد.
ماندن طولانی‌مدت این ژلها بروی دندان سبب از بین رفتن دندانها شده و حساسیتهای دندانی را افزایش می‌دهد. دندانپزشکان معتقدند که برای گرفتن نتیجه بهتر از بلیچینگ باید از هر دو روش بلیچینگ استفاده کرد.
درهرصورت نتایج حاصل از بلیچینگ دائمی نبوده و بعد از مدتی مجدداً باید تکرار شود.
بلیچینگ در مطب در زمان کمتری انجام می‌شود اما مدت‌زمان ماندگاری بلیچینگ در خانه بیشتر خواهد بود.
مزایا و معایب بلیچینگ دندان
زیبایی لبخند با داشتن دندانهای سفید بیشتر نمایان شده و بسیار جلب‌توجه خواهد کرد. خوشبختانه روشهای متنوعی برای سفیدکردن دندان وجود دارد که با توجه به شرایط بیمار، ویژگی‌های دندان و هزینه درمان می‌توان از آنها بهره برد.
سفیدکننده‌ها مواد تمیزکننده‌ای هستند که در بعضی خمیردندانها و دهان‌شویه‌ها نیز یافت می‌شوند. اما بلیچینگ به سفیدکردن دندان فراتر از رنگ طبیعی آن اشاره دارد.
مواد فعال پراکسید هیدروژن و پراکسید کربامید مواد سفیدکننده‌ای هستند که اغلب در پروسه‌های بلیچینگ دندان مورداستفاده قرار می‌گیرند.
زمانیکه صحبت از بلیچینگ دندان می‌شود همواره دو گزینه موردتوجه خواهد بود: بلیچینگ دندان درخانه و بلیچینگ دندان در مطب، که درواقع دو روش شناخته شده بلیچینگ دندان می‌باشند.
1. بلیچینگ در خانه: در جلسه اول مراجعه بیمار به دندان‌پزشکی، دندانپزشک از فک بالا و پایین وی قالب گرفته و در جلسه بعد یک جفت قالب شفاف به بیمار تحویل می‌دهد. به‌اندازه میزان موادی که برای سفید کردن دندان بیمار لازم است، بین دندانها و قالب فضا تعبیه می‌شود. در این جلسه ماده لازم جهت بلیچینگ به بیمار داده می‌شود. میزان غلظت پراکسید هیدروژن در این روش 3 تا 20 درصد است. این روش عوارضی نظیر بروز حساسیتهای دندانی را به دنبال دارد.
2. بلیچینگ در مطب: در این روش از پراکسیدهیدروژن با غلظت بیشتری حدود 15 تا 43 درصد استفاده‌شده و لثه‌ها نیز با استفاده از مواد مخصوص محافظت می‌شوند. ماده مؤثر برخی از سفیدکننده‌های مورداستفاده در این روش به‌صورت شیمیایی یعنی به کمک نور یا گرما فعال می‌شوند.
سفیدکردن دندان فرایندی است که با از بین بردن لکه‌های موجود در سطح دندان، رنگ طبیعی دندان را برمی‌گرداند. . اما بلیچینگ به سفیدکردن دندان فراتر از رنگ طبیعی آن اشاره دارد.
بطورکلی برای سفیدتر شدن دندانها باید از راه‌حل‌های قوی‌تری بهره برد بااینحال هرچه درصد پراکسید هیدروژن در محلول سفیدکننده بیشتر باشد باید مدت‌زمان ماندن آن بروی دندان کوتاه‌تر گردد.
ماندن طولانی‌مدت این ژلها بروی دندان سبب از بین رفتن دندانها شده و حساسیتهای دندانی را افزایش می‌دهد. دندانپزشکان معتقدند که برای گرفتن نتیجه بهتر از بلیچینگ باید از هر دو روش بلیچینگ استفاده کرد.
درهرصورت نتایج حاصل از بلیچینگ دائمی نبوده و بعد از مدتی مجدداً باید تکرار شود.
بلیچینگ در مطب در زمان کمتری انجام می‌شود اما مدت‌زمان ماندگاری بلیچینگ در خانه بیشتر خواهد بود.
مزایا و معایب بلیچینگ دندان
زیبایی لبخند با داشتن دندانهای سفید بیشتر نمایان شده و بسیار جلب‌توجه خواهد کرد. خوشبختانه روشهای متنوعی برای سفیدکردن دندان وجود دارد که با توجه به شرایط بیمار، ویژگی‌های دندان و هزینه درمان می‌توان از آنها بهره برد.
زیبایی لبخند با داشتن دندانهای سفید بیشتر نمایان شده و بسیار جلب‌توجه خواهد کرد.
خوشبختانه روشهای متنوعی برای سفیدکردن دندان وجود دارد که با توجه به شرایط بیمار، ویژگی‌های دندان و هزینه درمان می‌توان از آنها بهره برد.
بلیچینگ یکی از تکنیکهای سفید کردن دندان با مواد شیمیایی است که دربیشتر موارد نتایج حاصل آن موفقیت آمیز میباشد. از مزیتهای بلیچینگ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• این روش سریعترین راه برای سفیدکردن دندان میباشد.
• اگر بلیچینگ درمطب و توسط دندانپزشک انجام شود روشی مطمئن و تقریباً بی‌خطر برای سفیدکردن دندان خواهد بود.
اما این روش نیز همانند سایر روشهای درمانی دارای معایبی میباشد که یکی از معایب بلیچینگ دوام آن میباشد. سفید کردن دندان به روش بلیچینگ به موادی که در این روش استفاده شده وابسته است، لذا این روش ماندگار نبوده و بعد از مدتی مجدداً رنگ دندانها تغییر می‌کند.
البته این ماندگاری به نوع خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های مصرف‌شده نیز وابسته است. از دیگر معایب بلیچینگ این است که در بعضی افراد ایجاد حساسیت می‌کند. نتایج درمان بلیچینگ به سن، عوامل ژنتیکی و نوع لکه‌های دندان نیز وابسته بوده که این عوامل سبب متفاوت بودن نتایج در افراد خواهد شد.
بلیچینگ یک روش درمانی برای سفید کردن دندانهاست که از مواد شیمیایی به نام پراکسید هیدروژن برای تغییر رنگ و سفید کردن دندانها استفاده می‌کند.
این مواد شیمیایی به مینای موجود در سطح دندان نفوذ کرده و رنگ‌دانه‌های رسوب شده بین هرمهای مینای دندان را اکسید می‌کند.
با گذشت زمان مواد اکسیدکننده بلیچینگ به داخل لایه‌های زیرین مینا یعنی عاجها نیز نفوذ کرده و سبب روشن‌تر شدن رنگ آنها می‌شود. غلظت پراکسید هیدروژن در روشهای مختلف بلیچینگ متفاوت است. بلیچینگ در مطب در مدت‌زمان کوتاه‌تر انجام می‌شود اما بلیچینگ در خانه ماندگاری بیشتری خواهد داشت.
بلیچینگ یکی از تکنیکهای سفید کردن دندان با مواد شیمیایی است که دربیشتر موارد نتایج حاصل آن موفقیت آمیز میباشد. از مزیتهای بلیچینگ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• این روش سریعترین راه برای سفیدکردن دندان میباشد.
• اگر بلیچینگ درمطب و توسط دندانپزشک انجام شود روشی مطمئن و تقریباً بی‌خطر برای سفیدکردن دندان خواهد بود.
اما این روش نیز همانند سایر روشهای درمانی دارای معایبی میباشد که یکی از معایب بلیچینگ دوام آن میباشد. سفید کردن دندان به روش بلیچینگ به موادی که در این روش استفاده شده وابسته است، لذا این روش ماندگار نبوده و بعد از مدتی مجدداً رنگ دندانها تغییر می‌کند.
البته این ماندگاری به نوع خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های مصرف‌شده نیز وابسته است. از دیگر معایب بلیچینگ این است که در بعضی افراد ایجاد حساسیت می‌کند. نتایج درمان بلیچینگ به سن، عوامل ژنتیکی و نوع لکه‌های دندان نیز وابسته بوده که این عوامل سبب متفاوت بودن نتایج در افراد خواهد شد.
بلیچینگ یک روش درمانی برای سفید کردن دندانهاست که از مواد شیمیایی به نام پراکسید هیدروژن برای تغییر رنگ و سفید کردن دندانها استفاده می‌کند.
این مواد شیمیایی به مینای موجود در سطح دندان نفوذ کرده و رنگ‌دانه‌های رسوب شده بین هرمهای مینای دندان را اکسید می‌کند.
با گذشت زمان مواد اکسیدکننده بلیچینگ به داخل لایه‌های زیرین مینا یعنی عاجها نیز نفوذ کرده و سبب روشن‌تر شدن رنگ آنها می‌شود. غلظت پراکسید هیدروژن در روشهای مختلف بلیچینگ متفاوت است. بلیچینگ در مطب در مدت‌زمان کوتاه‌تر انجام می‌شود اما بلیچینگ در خانه ماندگاری بیشتری خواهد داشت.